Płytki krwi (trombocyty) stanowią jedną z frakcji ludzkiej krwi i są odpowiedzialne za proces krzepnięcia krwi. Jak się okazuje, płytki krwi można wykorzystać w zabiegach regeneracyjnych w medycynie (wspomaganie gojenia ran w całym organizmie człowieka, również w obszarze jamy ustnej np. po zabiegu usunięcia zęba) oraz w medycynie estetycznej (wspomaganie procesów regeneracji skóry, nawilżenie skóry, redukcja drobnych zmarszczek, pobudzenie komórek skóry do produkcji elastyny i kolagenu). 
Aby móc wykorzystać dobroczynne właściwości naszego własnego organizmu, musimy pobrać krew od pacjenta, „wyciągnąć” z niej to, co nam przyniesie spodziewane korzyści i podać w to miejsce, które chcemy zregenerować. Zabiegi z użyciem frakcji krwi mogą być stosowane zarówno u osób przed 35 r.ż. jak i starszych, jednak należy pamiętać, że wraz z wiekiem spada wydajność i możliwości auto-naprawcze organizmu.

W stomatologii stosujemy głównie fibrynę bogatopłytkową (PRF - ang. platelet rich fibrin).

Jest to ta część osocza, która jest najbogatsza w tzw. włóknik, który stanowi pierwszy element budulcowy (3D rusztowanie) dla tworzącego się „strupa” po zranieniu. Z uwagi na tę właściwość, w medycynie fibryna wykorzystywana jest w tych zabiegach, których celem jest uzyskanie nowego rusztowania dla nowopowstających włókien elastynowych i kolagenowych.  Do celów wytworzenia PRF, krew pobieramy do probówek pozbawionych substancji zapobiegających krzepnięciu krwi, dlatego nie ma ryzyka wystąpienia alergii.

W stomatologii fibrynę wykorzystujemy w zabiegach regeneracyjnych po usuwaniu zębów, podczas zabiegów implantacji wszczepów zębowych oraz zabiegów regeneracyjnych dziąseł i przyzębia. Użycie fibryny po zabiegach stomatologicznych łagodzi ból pozabiegowy, wspomaga gojenie, zmniejsza ryzyko powstania stanu zapalnego po usunięcie zęba czy powstania suchego zębodołu.  Fibryna do zastosowań stomatologicznych może mieć różną budowę (postać żelowa lub stała) oraz może zawierać zróżnicowane elementy tkankowe i komórkowe (np. może zwierać większą frakcję leukocytów, wtedy nazwiemy ją L-PRF (ang. leukocyte-PRF), postać półpłynną (do wstrzyknięć) wtedy nazwiemy ją I-PRF (ang. injectable-PRF) lub bogatą zarówno we włóknik jak i wyspecjalizowane komórki, wtedy mówimy o A-PRF (ang. advanced-PRF)). To, jaką postać PRF chcemy wykorzystać zależy od zabiegu, który wykonujemy, potrzeby klinicznej pacjenta, doświadczenia lekarza oraz zastosowanego protokołu wirowania krwi. PRF możemy również łączyć z materiałami kościozastępczymi w celu stymulacji regeneracji kości.